Loksado is a really beautiful little village – there is a river, green hills and the jungle.

Loksado to naprawdę piękna mała wioska – jest tam rzeka, zielone pola i dżungla.

People wash and take shower in the river, because at home they rarely have water. We also saw the graves in front of the houses. Our guide Yadi said that old people often want to be buried in front of the house because then it will be difficult to sell the house. Who would like to have a grave of a stranger in the garden??!! I wouldn’t 😉

Ludzie tam myją się i kąpią właściwie tylko w rzece, bo w domach rzadko jest woda. Widzieliśmy też groby bliskich przed samymi domami. Nasz przewodnik Yadi mówił, że dzięki temu rodzice mają większą pewność, że dzieci nie sprzedadzą ziemi, bo kto chciałby mieszkać z grobami obcych ludzi na podwórku ??!! Ja tam bym nie chciał 😉

We were riding on motorbikes to the waterfalls in the jungle. The road was very difficult – up and down, up and down, so we needed guides – drivers to ride the motorbikes. I like these guides veeeery much, they were really nice and funny. The waterfall was really nice, our guides cooked lunch for us and I could swim, but the water was very cold 🙂

Jednego dnia pojechaliśmy skuterami przez dżunglę do wodospadu. Droga była baaaardzo trudna – w dół i w górę, w dół i w górę przez dżunglę, dlatego potrzebowaliśmy kierowców – przewodników do prowadzenia skuterów. Ja baaardzo polubiłem tych kierowców, był mili i weseli. Wodospad był nawet fajny, a nasz przewodnik ugotował nam w dżungli lunch. Mogłem tam pływać, ale woda była bardzo zimna :

We visited some villages on the way, where we met very nice people. One man saw my machette and said that it is not sharp enough, so he made it sharper! 🙂 I also saw a few young boys who had rifles (a kind of gun) – it was really strange!!!

Odwiedziliśmy też po drodze wioski, gdzie spotkaliśmy bardzo miłych ludzi. Jeden pan, jak zobaczył moją maczetę to stwierdził, że nie jest ona wystarczająco ostra i mi ją naostrzył! 🙂  Widziałem też tam kilku małych chłopców ze sztucerami (taka broń) – bardzo mnie to zdziwiło !!!

In the villages there people plant cinnamon trees. When they need money, they cut down the trees and take the bark off the trees. They put the bark in the sun to dry. When it dries you have got cinnamon!!! You can buy it in Poland – small pieces for a veeeeeeeeeeeeeeeeeery big price, but in Borneo you can buy about 100 – 200 straws of cinnamon for a really litlle price.

W wioskach ludzie uprawiają drzewa cynamonowe. Takie uprawy traktują jako zabezpieczenie. Kiedy potrzebują pieniędzy ścinają te drzewa i zdejmują z nich korę. Następnie korę kładą na słońcu, żeby wyschła. Jak wyschnie to już mamy cynamon!!! Można kupić cynamon w Polsce, ale mały kawałek kosztuje baaaaaardzo dużo. Na Borneo możesz kupić ok. 100-200 lasek cynamonu za naprawdę niską cenę.

There are rubber trees, too. The people cut the bark of the tree and the juice of the tree comes out. They collect this white juice to make rubber. When it dries, this juice becomes like a gum. It stinks really bad!!! The smell is so terrible that they keep the rubber in water (in the river). When it is in water, it does not smell so bad. I brought a small piece of this rubber from Borneo 8 months ago and it still stinks very much!!! Yuk!  But you can play with this ball like with a rubber ball and it bounces up to the ceiling 🙂 🙂

Na Borneo są też drzewa kauczukowe. Ludzie nacinają korę drzewa i wówczas zaczyna lecieć taki biały sok. Mieszkańcy zbierają ten sok, żeby zrobić z niego kauczuk. Kiedy sok wyschnie robi się coś takiego jak guma. To strasznie śmierdzi !!! Zapach jest tak wstrętny, że oni trzymają ten kauczuk w wodzie (w rzece). Jak kauczuk jest w wodzie to nie śmierdzi aż tak bardzo. Przywiozłem z Borneo małą kulkę kauczuku 8 miesięcy temu i to nadal potwornie śmierdzi !!! Obrzydliwość!  Za to można tą kulką rzucać jak piłką kauczukową i odbija się prawie do sufitu 🙂 🙂

In the village we also saw how people make rattan baskets. There was no shop there, but my Mum asked one lady to sell her basket and she said OK 🙂 Later my Mum was carrying this basket all the time because it was better than a backpack!

W wiosce patrzyliśmy też jak się wyplata kosze z ratanu. Nie było tam żadnego sklepu, ale mama poprosiła jedną Panią, żeby jej sprzedała swój kosz i ona się zgodziła 🙂 Od tej pory mama na wszystkie wyprawy chodziła z tym koszem, bo jest on wygodniejszy od plecaka!

When we were in Loksado, we were walking through the village. Suddenly, our guide, Yadi, took a small green plant from the ground. He showed us this plant and what was growing underground – these were peanuts! Of course there is a lot of different plants, too: durians, pineapples, bananas and so on. Near Loksado there are many little villages where you can go through bamboo bridges. These bridges are terribly destroyed, with holes, broken and sometimes crooked. But people don’t care. They go through them – adults, children, they even ride motorbikes on them!!!

Kiedy byliśmy w Loksado dużo chodziliśmy po wiosce. Którego razu nasz przewodnik Yadi wziął małą zieloną roślinkę i wyrwał ją z ziemi. Następnie pokazał nam co rosło pod ziemią – to były orzeszki ziemne !!! Oczywiście w okolicy jest też masa innych ciekawych roślin jak duriany, ananasy, banany itp.  Niedaleko Loksado jest też kilka małych wiosek, do których przechodzi się przez bambusowe mosty. One są okropnie zniszczone, dziurawe, a czasami nawet krzywe! Ale mieszkańcom to nie przeszkadza, chodzą po nich dorośli, dzieci wracające ze szkoły, a nawet jeżdżą po nich skuterami !!!

When we were in a guesthouse, they had a great game there, which was called „daque”. I asked our guide Yadi how can I play this game (Yadi was a really suuuuuuuuuuuuuuuper guide!!!) He explained to me how to play and I played this game with my Mum, with my Dad, our friends Pawel and Ania and of course with Yadi :). I liked it very much so we bought the same game later in the city and we brought it to Poland. Now I play with my parents, my sister, my grandpa and my friends!!!

Jak mieszkaliśmy w guesthousie, to była tam taka fajna gra, którą nazywają „daku” . Zapytałem naszego przewodnika Yadiego (on był reeeeewelacyjnym przewodnikiem), jak się w nią gra. Yadi wytłumaczył mi i później grałem w nią z mamą, tatą, Pawłem, Anią i oczywiście z Yadim 🙂 Tak mi się spodobało, że przywiozłem sobie taką samą do Polski i teraz gram w nią nie tylko z rodzicami, ale także z siostrą, dziadkiem i przyjaciółmi !!!